De betekenis van het huwelijk – wat betekent het om vandaag te trouwen?

De betekenis van het huwelijk is zowel een romantisch als verdeeldheid zaaiend onderwerp om te onderzoeken. Het huwelijk is een al lang bestaande sociale instelling, geworteld in het menselijk ritueel. Maar wat is de betekenis van het huwelijk in deze tijd? Is het nog steeds relevant en vereerd of is het een geliefd maar verouderd idee geworden?

Oorsprong van het woord ‘huwelijk’: waar komt het vandaan?

Zoals met veel dingen in het leven, moet u, om te begrijpen waar u heen gaat, weten waar u vandaan komt. De opkomst van het huwelijk geeft inzicht in de allesomvattende culturele invloed die het door de eeuwen heen heeft gehad. Het eigenlijke woord ‘huwelijk’ duikt voor het eerst op in de periode 1250-1300 n.Chr. Om dat in context te plaatsen: Amsterdam werd in 1300 tot stad uitgeroepen en in deze periode begon de Azteekse cultuur in Meso-Amerika.

Het huwelijk vindt zijn oorsprong in het Latijnse woord ‘matrimoniu’ dat ‘moeder’ en ‘de handeling, staat of toestand’ betekent. Dit werd toen het Oudfranse woord ‘matremoinme’ dat uitgroeide tot het Middelengelse woord ‘maraige’. Het oorspronkelijke woord zou kunnen worden gebruikt als zelfstandig naamwoord voor echtgenoot in mannelijke vorm of vrouw in vrouwelijke vorm. De lange levensduur van de traditie en de universele aard van haar toepasbaarheid in landen, culturen, klassen en eeuwen zijn indicatief voor haar blijvende positie in de samenleving.

Huwelijk: betekenis en doel?

‘Er is tenslotte geen keuze die intenser persoonlijk is dan met wie je wilt trouwen; die keuze vertelt ons in grote mate wie je bent. “

Elizabeth Gilbert, Committed: Een scepticus sluit vrede met het huwelijk.

De betekenis van het huwelijk kan breed zijn en de specifieke kenmerken ervan veranderen van cultuur tot cultuur, van religie tot religie en over de hele tijdlijn van de geschiedenis. Er zijn echter enkele basisuitgangspunten waarop het concept is gebaseerd. Het huwelijk wordt over het algemeen begrepen als de verbintenis en verbintenis tussen twee mensen in een interpersoonlijke relatie die wordt erkend door een officiële instelling, zoals de staat en de kerk, en is van seksuele aard. Het wordt ook erkend door een gemeenschap of sociale structuur waartoe het paar behoort, zoals hun vrienden, familie, collega’s en kennissen.

Het woordenboek definieert het huwelijk als de staat van verenigd zijn als echtgenoten in een consensuele en contractuele relatie die door de wet wordt erkend 3. Het begrip van de instelling van het huwelijk is echter soms controversieel, aangezien het zich in de wereld van vandaag heeft uitgebreid en gediversifieerd.

Steeds vaker wijken mensen af van de religieuze connotaties die aan de kerk en de dienst verbonden zijn en kiezen ze voor burgerlijke plechtigheden en alternatieve locaties. Met de legalisatie van homohuwelijken in sommige staten en landen, en niet in andere, en de acceptatie van polygame relaties in sommige religies en andere niet, is de betekenis uitbreidbaar en contextueel. Tegenwoordig vinden mensen vaak tweede liefde; het is niet ongebruikelijk om te beginnen met daten na een scheiding of om opnieuw te trouwen.

Het idee van één grote liefde blijft bestaan, maar misschien meer in fictie dan in feit. Er blijft een flexibeler perspectief op het huwelijk ontstaan met een tijdgeest van individuele vrijheden en diversiteit. Bij het definiëren van de betekenis van het huwelijk, suggereert het gevarieerde begrip tussen culturen, religies en rechtsstelsels dat er een inclusieve en eigentijdse interpretatie aan het ontstaan is.

De betekenis van het huwelijk is aangepast naast het doel ervan. En het doel ervan kan door verschillende prisma’s worden bekeken. Het doel van het huwelijk kan romantisch worden opgevat als een duurzame en openbare uiting van uw liefde. Het kan juridisch worden opgevat als een contract en financieel als een verdeling en toewijzing van activa. En vanuit historisch perspectief was het huwelijk een middel om de gunst en het fortuin, de politiek en zelfs de vrede van uw gezin veilig te stellen, ook wel een verstandshuwelijk genoemd.

De realiteit van het huwelijk is dat het in veel opzichten een middel was om sociaal-economisch te overleven. Vrouwen verzorgden het huis en zorgden voor kinderen, en soms werden ze zelfs verhandeld als onderdeel van een economische of politieke regeling, en mannen zorgden voor financiële zekerheid. Met de veranderde genderrollen en sociale structuren van vandaag is het huwelijk echter geëvolueerd en gaat het minder om praktisch levensonderhoud en dienstverlening, en meer om romantische liefde.

Het doel van huwelijken kan variëren, maar je zou kunnen zeggen dat het doel van het huwelijk vandaag de dag simpelweg is om een verbintenis aan te gaan met de persoon van wie je houdt. Als ultieme relatie-instelling fungeert het als het fundament van stabiliteit, een veilig contactpunt om naar uit te reiken op de uitdagende momenten die zich voordoen in elke toegewijde relatie.

Het doel van het huwelijk is om een raamwerk te scheppen voor de bouwstenen van alledaagse liefde, een referentiekader voor blijvende liefde en een structuur om naar te streven en aan vast te houden. En dit wordt niet duidelijker getoond dan de huwelijksgeloften, die beloven een oprechte, blijvende verbintenis met uw partner aan te gaan, te hebben en vast te houden vanaf deze dag …

Hoe is de betekenis van het huwelijk veranderd?

Zoals besproken, was het huwelijk historisch gezien vaak niet gebaseerd op liefde, maar vond het plaats vanwege politieke, economische of sociale verplichtingen. Naarmate de samenleving liberaler is geworden en de rolpatronen zijn gediversifieerd, is de betekenis van het huwelijk ook veranderd. Laten we eens kijken hoe.

Vrouwen worden niet langer geïdentificeerd door hun rol bij het reproduceren van kinderen. Zowel mannen als vrouwen genieten van een succesvolle carrière. Seksualiteit wordt niet afzonderlijk gedefinieerd door heteroseksualiteit en seks voor het huwelijk is ook niet langer het taboe dat het ooit was. Deze verschuivingen hebben een oorzakelijk effect gehad op de betekenis van het huwelijk.

Een van deze verschuivingen is dat steeds meer stellen in de westerse wereld kiezen voor samenwonen. Het is heel geaccepteerd geworden dat stellen samenwonen en samenwonen voordat ze gaan trouwen, waarbij ze er soms voor kiezen om partners zonder titel te blijven of ouder te trouwen dan 50 jaar geleden. Een studie van het Pew Research Center benadrukte de afname van het huwelijk voor jongere volwassenen: 20% van de 18- tot 29-jarigen huwde in 2010, vergeleken met 59% in 1960 4. Een significant en veelzeggend verschil.

Een van de redenen hiervoor is dat de betekenis van het huwelijk historisch gezien nauw verbonden is met religie. Van het christendom tot de islam, het huwelijk is heilig en vormt een integraal onderdeel van sociale en religieuze tradities. Het christendom beschouwt het huwelijk als een door God ingesteld verbond, waarbij de islam het huwelijk vereert als een centraal instituut voor gezelschap en moraliteit. Het jodendom beschouwt het huwelijk traditioneel als een contract, met de verplichting om kinderen te hebben, en het hindoeïsme onderscheidt het als een heilige plicht.

Als we naar het huwelijk kijken door het prisma van religie, is het kernbegrip van het huwelijk in veel opzichten universeel. De traditionele betekenis van het huwelijk als contract; een belangrijk kenmerk in uw religie, waarbij seks voor het huwelijk wordt ontmoedigd en voortplanting wordt aangemoedigd, op dezelfde manier begrepen in religies en culturen. En hoewel religie een vitale rol blijft spelen in het leven en in de conceptuele ontwikkeling van het huwelijk, is de betekenis van het huwelijk tegenwoordig in een meer liberale en tolerante samenleving aantoonbaar meer gericht op de kern van de zaak – liefde.

Wat is de betekenis van het huwelijk in de huidige samenleving?

‘Het huwelijk is die tweeduizend niet van elkaar te onderscheiden gesprekken, gepraat over tweeduizend niet van elkaar te onderscheiden ontbijten, waar intimiteit als een traag wiel draait. Hoe meet je de waarde om zo vertrouwd te worden voor iemand – zo volkomen bekend en zo grondig altijd aanwezig dat je een bijna onzichtbare noodzaak wordt, net als lucht? “ – Elizabeth Gilbert

Ondanks het veranderende bewustzijn in de samenleving en religie, is het huwelijk onverstoorbaar gebleven in een evoluerende samenleving en komt het er sterk uit, in positieve of negatieve zin. Uit een EliteSingles-enquête onder meer dan 3000 alleenstaanden bleek dat 75% van de mannen en vrouwen in 2017 nog steeds denkt dat het huwelijk relevant is; met een meerderheid van mannen en vrouwen (40%) die zeggen dat het romantisch is, 23% vindt het idee van wettelijke verbintenis leuk en 17% zegt dat het belangrijk is voor hun geloof.

En ondanks dat een meerderheid nog steeds wil trouwen, lijkt de druk om te trouwen dramatisch te zijn afgenomen. 84% van de mannen en 86% van de vrouwen zegt vandaag geen druk te voelen om te trouwen, terwijl historisch gezien sociaaleconomische structuren ervoor zorgden dat het huwelijk in stand werd gehouden en bevorderd werd door bredere verantwoordelijkheden. Maar vandaag wil 75% van de alleenstaanden nog steeds trouwen, niet vanwege de sociale druk, maar vanwege hun eigen persoonlijke verlangen en geloof in het huwelijk.

De grootste vrijheid in en uit het huwelijk bestaat nu meer dan ooit tevoren. Mensen hoeven niet langer te trouwen om een aantal sociaal correcte redenen, maar puur om de egoïstische, individualistische en perfect mooie reden dat ze van elkaar houden. En wat meer is, is dat, hoewel het aantal afneemt en de leeftijd toeneemt, mensen nog steeds in het huwelijk geloven.

Zelfs als een universeel concept, weigert het huwelijk tegenwoordig gedefinieerd te worden, maar laat het eerder een deur open voor elk paar om het zich eigen te maken. En daarin kan het worden gezien als een van de ultieme uitingen van liefde.